1.Stereoscopic sense၊ သုံးဖက်မြင် အသံအာရုံကို အဓိကအားဖြင့် အာကာသအာရုံ၊ ဦးတည်ချက်၊ အထက်အောက် နှင့် အခြားသော နားအကြားအာရုံခံစားမှုများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ဒီလို နားကြပ်ခံစားမှုကို ပေးစွမ်းနိုင်တဲ့ အသံကို စတီရီယိုလို့ ခေါ်ပါတယ်။

2. နေရာချထားခြင်းဆိုင်ရာ အာရုံခံစားမှု၊ ကောင်းမွန်သောနေရာချထားခြင်းအာရုံသည် သင့်အား မူရင်းအသံအရင်းအမြစ်မှ ထုတ်လွှတ်သည့် ဦးတည်ရာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ခံစားနိုင်စေပါသည်။

3. အာကာသနှင့် အထက်အောက် အာရုံခံစားမှု သို့မဟုတ် ဆက်စပ်နေသော အာရုံဟုလည်း ခေါ်သည်။ကျွန်တော်ကြားလိုက်သောအသံသည် စပီကာနှစ်လုံးမှ ထွက်လာပုံမပေါ်သော်လည်း အနေအထားတစ်ခုတွင် တကယ့်လူတစ်ယောက်မှ သီဆိုနေပါသည်။အထက်အောက် အာရုံခံစားမှုသည် ကြမ်းတမ်းမှုမရှိသော အသံများ၊ အလယ်အလတ် ကြိမ်နှုန်းအပြည့်နှင့် ထူထပ်သော နိမ့်သောကြိမ်နှုန်းများ ကြွယ်ဝပြီး သန့်ရှင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။

4.ယေဘူယျအားဖြင့်ပြောရလျှင် timbre ကို ကျယ်လောင်ခြင်းနှင့် အသံထွက်ခြင်းနှစ်မျိုးလုံးဖြင့် ဆုံးဖြတ်ပြီး အသံစနစ်တစ်ခုစီတွင် ဤစနစ်၏ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးနှင့် စိတ်ဝိညာဉ်သည် မတူညီသော timbre ရှိသည်။

၅။အထူအပါးဟူသည် ထုထည်အလယ်အလတ်ရှိသော အသံကို ရည်ညွှန်း၍ သင့်လျော်သောအသံ၊ ပုံပျက်ပန်းပျက်၊ ရိုးသားသော၊ ကြွယ်ဝသော၊ ပါးလွှာသော အသံကို ရည်ညွှန်းသည်မှာ လုံးဝမကောင်းပေ။

အထက်ဖော်ပြပါအချက်များအပြင် အသံအရည်အသွေးကို ပိုင်းဖြတ်ရန် အခြားရှုထောင့်များဖြစ်သည့် အသံ၏ပြင်းထန်မှု၊ ကျယ်သည်ဖြစ်စေ၊ စူးရှသောခံစားချက်ရှိမရှိ၊ အသံခြောက်သည်ဖြစ်စေ အသံမထွက်ခြင်းစသည့် အခြားရှုထောင့်များလည်း ရှိပါသည်။