အသံ၏ အစိတ်အပိုင်းများကို အသံအရင်းအမြစ် (signal source) အပိုင်း၊ ပါဝါအသံချဲ့စက်အပိုင်းနှင့် ဟာ့ဒ်ဝဲမှ စပီကာအပိုင်းသို့ အကြမ်းဖျင်း ပိုင်းခြားနိုင်ပါသည်။

အသံအရင်းအမြစ်- အသံအရင်းအမြစ်သည် စပီကာ၏နောက်ဆုံးအသံထွက်လာသည့် အသံစနစ်၏ ရင်းမြစ်အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်။အသုံးများသော အသံအရင်းအမြစ်များမှာ- CD ပလေယာများ၊ LP ဗီနိုင်းပလေယာများ၊ ဒစ်ဂျစ်တယ်ပလေယာများ၊ ရေဒီယိုအသံဖမ်းစက်များနှင့် အခြားအသံဖွင့်စက်များ။ဤစက်ပစ္စည်းများသည် သိုလှောင်မှုမီဒီယာ သို့မဟုတ် ရေဒီယိုဘူတာများတွင် အသံအချက်ပြမှုများကို ဒစ်ဂျစ်တယ်မှ အန်နာလော့ပြောင်းခြင်း သို့မဟုတ် သရုပ်ဖော်ခြင်းအထွက်မှတစ်ဆင့် အော်ဒီယို analog အချက်ပြများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခြင်း သို့မဟုတ် နှိမ့်ချခြင်းများ ပြုလုပ်သည်။

ပါဝါအသံချဲ့စက်- ပါဝါအသံချဲ့စက်ကို ရှေ့ဇာတ်စင်နှင့် နောက်အဆင့်ဟူ၍ ပိုင်းခြားနိုင်သည်။ရှေ့အဆင့်တွင် ထည့်သွင်းမှုပြောင်းခြင်း၊ ပဏာမချဲ့ထွင်ခြင်း၊ အသံချိန်ညှိခြင်းနှင့် အခြားလုပ်ဆောင်ချက်များအပါအဝင် အသံအရင်းအမြစ်မှ အချက်ပြမှုကို ကြိုတင်လုပ်ဆောင်သည်။၎င်း၏အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ အသံအရင်းအမြစ်၏ output impedance ဖြစ်စေရန်နှင့် နောက်ဘက်အဆင့်၏ input impedance သည် ပုံပျက်ခြင်းများကို လျှော့ချရန်ဖြစ်ပြီး ရှေ့ဇာတ်စင်သည် လုံးဝမလိုအပ်သော link တစ်ခုဖြစ်သည်။နောက်စင်မြင့်သည် အသံထုတ်လွှတ်ရန် အသံချဲ့စက်စနစ်အား မောင်းနှင်ရန် ရှေ့ဇာတ်စင် သို့မဟုတ် အသံအရင်းအမြစ်မှ အချက်ပြအထွက်၏ ပါဝါကို ချဲ့ထွင်ရန်ဖြစ်သည်။

Loudspeaker (စပီကာ)- အသံချဲ့စက်၏ ဒရိုင်ဘာယူနစ်များသည် အီလက်ထရွန်းနစ် အသံသွင်းကိရိယာတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ အချက်ပြလုပ်ဆောင်မှုအပိုင်းအားလုံးကို အသံချဲ့စက်မြှင့်တင်ရန်အတွက် နောက်ဆုံးတွင် ပြင်ဆင်ထားသည်။ပါဝါချဲ့ထားသော အသံအချက်ပြမှုသည် ပတ်ဝန်းကျင်လေထုကို အသံထွက်စေရန် မောင်းနှင်ရန်အတွက် လျှပ်စစ်သံလိုက်၊ ပီဇိုလျှပ်စစ် သို့မဟုတ် အီလက်ထရွန်းနစ် အကျိုးသက်ရောက်မှုများမှတစ်ဆင့် စက္ကူပုံး သို့မဟုတ် ဒိုင်ယာဖရမ်ကို ရွှေ့သည်။စပီကာသည် အသံစနစ်တစ်ခုလုံး၏ terminal ဖြစ်သည်။